วิธีผลิตถุงบรรจุภัณฑ์โต้กลับคุณภาพสูง

ถุงบรรจุภัณฑ์โต้กลับด้วยโครงสร้าง BOPA//LDPE ใช้กันอย่างแพร่หลายในบรรจุภัณฑ์ของผักดองและหน่อไม้จริง ๆ แล้วถุงต้ม BOPA//LDPE มีข้อกำหนดด้านดัชนีทางเทคนิคสูงแม้ว่าวิสาหกิจถุงอ่อนขนาดหนึ่งสามารถผลิตถุงต้มได้ แต่คุณภาพก็ไม่สม่ำเสมอ และบางแห่งจะมีคุณภาพแบทช์มากกว่าคำถาม.บทความนี้จะวิเคราะห์ประเด็นสำคัญในกระบวนการผลิตถุงต้ม BOPA//LDPE

ก. การเลือกวัสดุ
1. การคัดเลือกฟิล์ม BOPA
①ปรากฏการณ์โบว์ของฟิล์มไนลอน
ฟิล์ม BOPA สามารถผลิตได้โดยวิธีการยืดฟิล์มแบบท่อหรือโดยวิธีการยืดแบบแกนสองแกนแบบระนาบฟิล์มไนลอนแบบ Biaxially ที่ผลิตโดยวิธีการต่างๆ มีผลโค้งที่แตกต่างกัน ซึ่งส่งผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อความถูกต้องของการพิมพ์ทับของฟิล์มและความเรียบของถุงบรรจุภัณฑ์ (รวมถึงลักษณะที่ปรากฏของพื้นผิวถุงก่อนและหลังการต้ม)
วิธีการเฉพาะในการตรวจจับผลกระทบจากการโค้งงอของฟิล์มไนลอนคือการวัดการหดตัวด้วยความร้อนของเส้นทแยงมุมนอกจากนี้เรายังสามารถทดสอบอัตราการหดตัวด้วยความร้อนเปียกของฟิล์มไนลอนตามสภาพการใช้งานจริงของถุงต้ม (เช่น 100 ℃, 30 นาที)ยิ่งความแตกต่างระหว่างอัตราการหดตัวของความร้อนในแนวทแยงน้อยเท่าไร ความสมดุลของผลิตภัณฑ์ก็จะยิ่งดีขึ้น1.5% จะไม่มีมุมโค้งงอระหว่างการทำถุง
② อุปทานที่หลากหลายของตลาด
ฟิล์ม BOPA แบ่งออกเป็นสองประเภท: เกรดการพิมพ์และเกรดคอมโพสิตเกรดการพิมพ์สามารถใช้สำหรับการพิมพ์และกระบวนการผสมแนะนำให้ใช้เกรดคอมโพสิตสำหรับกระบวนการผสมที่ไม่ต้องการการพิมพ์เท่านั้นความหนาโดยทั่วไปคือ 12μm, 15μm, 25μm สองข้อกำหนด15μm สำหรับฟิล์มคอมโพสิตบรรจุภัณฑ์แบบยืดหยุ่น 25μm สำหรับบรรจุภัณฑ์ยาอะลูมิเนียมขึ้นรูปเย็นต้องใช้ฟิล์มโคโรนาแบบสองด้านเมื่อใช้สำหรับการเคลือบแบบ interlayer และการต้มและการปรุงอาหาร
③ข้อกำหนดด้านคุณภาพที่สำคัญของฟิล์ม BOPA
ก.หากความต้องการความเรียบสูง ควรเลือกฟิล์มยืดแบบซิงโครนัสที่มีเอฟเฟกต์โค้งขนาดเล็ก
ข.แรงตึงผิวของฟิล์มอยู่ที่ ≥50mN/m เพื่อให้แน่ใจว่าหมึกมีความคงทนต่อการยึดเกาะมูลค่าการประมวลผลไม่ยิ่งใหญ่ยิ่งดี
ค.เลือกฟิล์มที่สามารถปรับให้เข้ากับความชื้นสัมพัทธ์ได้ดีเพื่อรับรองความถูกต้องของการพิมพ์ทับ
ง.เลือกฟิล์มที่มีอัตราการหดตัวจากความร้อนน้อยกว่า (อัตราการหดตัวด้วยความร้อนเปียก)

2. การเลือกชั้นปิดผนึกความร้อนPE
ความแตกต่างระหว่าง PE ถุงต้มและ PE สามัญ: ①ความร้อนปิดผนึกแรงดีกว่า②ผนึกความร้อนที่ดีของการรวม;→คุณภาพการปิดผนึกด้วยความร้อนที่เสถียร⑤โปร่งใสดีไม่มีริ้วน้ำที่ชัดเจน⑥ ไม่มีตาปลา สิ่งเจือปน จุดคริสตัลที่ส่งผลต่อการใช้งาน → ฟองอากาศที่ปรากฏ หรือแม้แต่เจาะฟิล์ม PA → ประสิทธิภาพการกั้นลดลง หรือปรากฏการณ์การรั่วไหลของน้ำมันคุณสมบัติคุณภาพสามประการแรกถูกกำหนดโดยการกำหนดสูตรเม็ดของฟิล์ม PE แต่ละชั้นในระหว่างการเป่าขึ้นรูปเป็นหลัก

3. การเลือกหมึกพิมพ์
โดยทั่วไปแล้วหมึกโพลียูรีเทนจะใช้สำหรับการพิมพ์ฟิล์มไนลอน: ① ชุดที่ปราศจากสารเบนซีนและคีโตน② ชุดที่ปราศจากสารเบนซีนและปราศจากคีโตน

เมื่อเลือกหมึกพิมพ์ ให้ความสนใจกับ:
①การเลือกความต้านทานของรุ่นสีเช่น F1200 สีแดง 1500 สีแดง F1150 สีแดง F2610 สีแดงทอง F3700 สีส้ม F4700 สีเหลืองปานกลางและหมึกสีอื่น ๆ ของหมึกยูรีเทนจะระบุไว้ในคู่มือว่าไม่สามารถใช้สำหรับ BOPA /PE ฟิล์มต้มโครงสร้างสีบางสีไม่ทนต่อการต้มและวัสดุสีซึมง่ายเมื่อน้ำเดือด
②ควรใช้หมึกสีทองและสีเงินด้วยความระมัดระวังสำหรับหมึกสีทองและสีเงิน โรงงานหมึกไม่แนะนำให้ใช้เพื่อจุดประสงค์ในการต้มตามคำแนะนำ แต่ถุงบรรจุภัณฑ์ต้มในตลาดบางถุงใช้สีทองและสีเงินแนวปฏิบัติทั่วไปคือปรึกษาโรงงานหมึกเพื่อออกแบบสูตรก่อนนำไปใช้ และระวังอย่าพิมพ์ในบล็อคสีขนาดใหญ่
③ ฟิล์มไนลอนต้องมีความคงทนต่อการยึดเกาะของหมึกที่ดี เพื่อให้แน่ใจว่ามีความแข็งแรงในการลอกขั้นสุดท้ายของส่วนหมึก

4. การเลือกกาว
เลือกกาวที่สามารถทนต่อการเดือด และตรวจสอบระดับของการเชื่อมขวางและการบ่มหลังจากการผสมนอกจากนี้ควรใช้กาวที่มีอายุมากด้วยความระมัดระวัง (โดยทั่วไปควรหลีกเลี่ยง) เนื่องจากอัตราส่วนที่มีประสิทธิภาพของสารหลักและกลุ่มตัวแทนการบ่มในสารละลายกาวไม่สมดุลในระหว่างกระบวนการวางกาวอายุและกาว ชั้นมีแนวโน้มที่จะแห้งปรากฏการณ์

5. ข้อกำหนดด้านคุณภาพสำหรับเอทิลอะซิเตท
น้ำและแอลกอฮอล์ในเอทิลอะซิเตท (ไม่เพียง แต่เอทานอล แต่ยังควรควบคุมเนื้อหาของเมทานอลและไอโซโพรพานอลด้วย) จะทำปฏิกิริยากับสารบ่มในกาวและสารบ่มจะถูกใช้จนหมดทำให้เกิดปรากฏการณ์ที่ชั้นกาว ไม่แห้งสาเหตุหลักประการหนึ่งที่ทำให้ชั้นยางของถุงเป็นรอยย่น

B. กระบวนการพิมพ์แผ่นแม่พิมพ์
1. การเลือกรุ่นหมึกเฉพาะ
ผลิตตามประเภทหมึกที่ระบุโดยกระบวนการตัวอย่างเช่น หมึกสีอื่นบางชนิดไม่เหมาะสำหรับการพิมพ์ BOPA//PE

2. เมื่อหมึกเก่าถูกนำมาใช้ซ้ำ จำเป็นต้องเติมหมึกใหม่มากกว่า 50% และหมึกที่เสื่อมสภาพจะไม่ถูกนำมาใช้

3. เมื่อจำเป็น สามารถเพิ่มสัดส่วนของตัวแทนการบ่มลงในหมึกสีขาวได้
มีวัตถุประสงค์สองประการในการเพิ่มสัดส่วนที่แน่นอนของตัวแทนการบ่มให้กับหมึกสีขาว: หนึ่งคือการปรับปรุงความต้านทานความร้อนของหมึกอีกวิธีหนึ่งคือการชดเชยการใช้สารบ่มโดยกลุ่มเรซินในหมึก และหลีกเลี่ยงการบ่มที่ไม่สมบูรณ์ของชั้นกาวในฤดูร้อน
วิธีการเติม: เจือจางด้วยตัวทำละลายก่อน แล้วจึงเติมลงในหมึกในขณะที่คนช้าๆ จนเข้ากัน
วิธีที่ผิด: เพิ่มสารบ่มลงในหมึกโดยตรง หรือเพิ่มลงในถาดหมึก ซึ่งจะผสมไม่เท่ากัน แต่จะไม่ได้รับผลของการเพิ่มตัวแทนการบ่ม
นอกจากนี้ ให้ความสนใจกับความตรงต่อเวลา: ความตรงต่อเวลาโดยทั่วไปคือ 12 ชั่วโมง และตัวแทนการบ่มด้วยหมึกข้ามคืนหมดอายุ หรือควรเพิ่มสารบ่มจำนวนหนึ่งอีกครั้ง

4. การจัดการความชื้นของเมมเบรนไนลอน
ไนลอนดูดซับความชื้น และมีแนวโน้มที่จะเกิดรอยยับ ขอบลาดเอียง แถบสี การลงสียาก และการขึ้นทะเบียนสีที่ไม่ถูกต้องระหว่างการพิมพ์
เมื่อพิมพ์ เป็นการดีที่สุดที่จะควบคุมอุณหภูมิและความชื้นของเวิร์กช็อปการผลิตเมื่อความชื้นในโรงงานการผลิตเกิน 80% ฟิล์มไนลอนจะดูดซับความชื้นและเพิ่มขึ้นได้ง่าย ทำให้เกิดปัญหาคุณภาพการพิมพ์ของผลิตภัณฑ์ต่างๆ
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ให้ความสนใจกับประเด็นต่อไปนี้: ① อย่าเปิดบรรจุภัณฑ์เร็วเกินไปก่อนใช้งาน② ลองใช้ให้หมดในคราวเดียว แล้วห่อฟิล์มที่เหลือด้วยวัสดุที่มีคุณสมบัติกั้นที่ดี③ เมื่อพิมพ์ กลุ่มสีแรกจะไม่อยู่บนลูกกลิ้งจาน และจะถูกทำให้แห้งก่อน④ ตรวจสอบอุณหภูมิที่เหมาะสม (25℃±2℃) และความชื้น (≤80%RH) ในเวิร์กช็อปการผลิต⑤ ฟิล์มไนลอนที่พิมพ์ควรบรรจุด้วยฟิล์มกันความชื้น

C. กระบวนการผสมแบบแห้ง

1. การเลือกปริมาณกาว
ช่วงปริมาณการติดกาวมาตรฐาน: 2.8 ~ 3.2gsm ปริมาณการติดกาวที่มากเกินไปไม่มีผลต่อความแข็งแรงในการลอก แต่เพิ่มภาระการอบแห้งสำหรับอุปกรณ์คอมโพสิตที่มีความจุการอบแห้งไม่เพียงพอ จะเพิ่มความน่าจะเป็นของการแยกตัวออกจากกันและการแตกของถุงหลังการปรุงอาหาร
เมื่อตรวจพบปริมาณกาว ให้ความสนใจเป็นพิเศษกับการเปลี่ยนแปลงของปริมาณน้ำก่อนและหลังฟิล์มไนลอนผ่านอุโมงค์การทำให้แห้ง ซึ่งส่งผลต่อความแม่นยำของการตรวจจับปริมาณกาว!
เมื่อเราผลิตถุงต้ม เราไม่ควรมองแค่ปริมาณกาวเท่านั้น แต่ยังต้องคำนึงถึงความสม่ำเสมอของการเคลือบกาวด้วยกล้องจุลทรรศน์ด้วยพารามิเตอร์ของลูกกลิ้งตาข่ายจะส่งผลโดยตรงต่อความสม่ำเสมอของการเคลือบกาวด้วยกล้องจุลทรรศน์

2. ข้อกำหนดด้านความชื้นของเอทิลอะซิเตท
คุณภาพที่ไม่เหมาะสมของเอทิลอะซิเตท (เช่น ปริมาณความชื้นและแอลกอฮอล์ที่มากเกินไป) มักจะนำไปสู่อุบัติเหตุด้านคุณภาพการย่นของเยื่อคอมโพสิต
ปริมาณแอลกอฮอล์ในเอทิลอะซิเตทมักไม่ดึงดูดความสนใจของผู้ประกอบการบรรจุภัณฑ์ที่ยืดหยุ่นที่สุดข้อมูลการทดสอบเอทิลเอสเตอร์ (ตัวทำละลายแบบบาร์เรล) ขององค์กรบรรจุภัณฑ์แบบยืดหยุ่นพบว่ามีผลิตภัณฑ์คุณภาพสูงเพียงผลิตภัณฑ์เดียวและผลิตภัณฑ์ชั้นหนึ่งสองรายการจาก 14 ชุดคุณภาพไม่ดีและโรงงานบรรจุภัณฑ์แบบอ่อนควรให้ความสนใจ

3. ตรวจสอบให้แน่ใจว่ากาวแห้งสนิท
ปกติเราจะเน้นแค่ปริมาณกาวผสมเท่านั้นในความเป็นจริง การแห้งไม่เพียงพอมักเป็นสาเหตุโดยตรงที่สุดของการบ่มกาวที่ไม่สมบูรณ์ (ความต้านทานความร้อนไม่เพียงพอของชั้นกาว) การแยกชั้นและการย่นของถุงบรรจุภัณฑ์เมื่อต้มมีสิ่งสกปรกในน้ำและแอลกอฮอล์เล็กน้อยในกาวที่เตรียมไว้ความแห้งที่ดีสามารถทำให้ความชื้นและสิ่งสกปรกอื่นๆ ในชั้นกาวระเหยได้มากที่สุด และลดการใช้สารบ่มในชั้นกาวเพื่อให้แน่ใจว่ากาวแห้งสนิทในระหว่างการผสมแบบแห้ง ให้ใส่ใจกับประเด็นต่อไปนี้:
(1) ประสิทธิภาพการอบแห้งของอุปกรณ์เอง เช่น ปริมาณอากาศเข้าและไอเสียของอุปกรณ์ และความยาวของเตาอบ
(2) การตั้งค่าอุณหภูมิการอบแห้ง
①การตั้งค่าอุณหภูมิการอบแห้งในโซนแรกความเข้มข้นของเอทิลเอสเทอร์ของตัวกลางในการทำให้แห้งในโซนแรกนั้นสูงที่สุด ดังนั้นอุณหภูมิในการทำให้แห้งของโซนแรกไม่สามารถตั้งค่าสูงเกินไปได้ (โดยทั่วไปแล้วจะไม่สูงกว่า 65°C)เนื่องจากอุณหภูมิสูงเกินไป ตัวทำละลายบนพื้นผิวของชั้นกาวจะระเหยอย่างรวดเร็ว และการลอกผิวจะยับยั้งการหลบหนีของตัวทำละลายชั้นในในส่วนการทำให้แห้งของบริเวณหลัง
②การตั้งค่าการไล่ระดับอุณหภูมิการทำแห้งควรตั้งค่าอุณหภูมิเตาอบตามกฎของการไล่ระดับสีที่เพิ่มขึ้นทีละน้อย จุดประสงค์คือเพื่อเร่งการแพร่กระจายและการระเหยของตัวทำละลายชั้นกาวในบริเวณที่แข็งตัวและพื้นที่ยกเว้นกลิ่น และลดสารตกค้างของตัวทำละลายในฟิล์ม
(3) การปรับปริมาณอากาศเข้าและออก
① ในพื้นที่ระเหยของกระบวนการทำให้แห้ง ควรเปิดวาล์วปริมาตรอากาศเข้าและออกให้สูงสุด และควรปิดวาล์วอากาศกลับ
② ในบริเวณที่ชุบแข็งแบบแห้งและพื้นที่กำจัดกลิ่น สามารถเพิ่มปริมาณอากาศกลับได้อย่างเหมาะสม ซึ่งสามารถประหยัดพลังงานได้บางส่วน

4. อิทธิพลของอุณหภูมิและความชื้นแวดล้อม
ฤดูที่มีอุณหภูมิสูงและความชื้นสูงในฤดูร้อนเป็นช่วงเวลาที่เกิดอุบัติเหตุด้านคุณภาพของชั้นกาวผสมโพลียูรีเทนแบบแห้งแบบแห้งซึ่งมีส่วนประกอบสองส่วนเกิดขึ้นบ่อยครั้งจากข้อมูลของโรงงานกาว 95% ของผลตอบรับคุณภาพที่ได้รับในช่วงฤดูร้อนไม่เกี่ยวข้องกับชั้นกาวที่เกี่ยวข้อง.ภายใต้สภาพแวดล้อมที่มีอุณหภูมิสูงและความชื้นสูง ปริมาณน้ำในอากาศจะสูงมาก และง่ายต่อการป้อนถาดกาวผ่านการระเหยของกรดอะซิติกเพื่อใช้ตัวแทนการบ่ม เพื่อให้อัตราส่วนของตัวแทนหลักของ กาวและสารบ่มไม่สมดุล ส่งผลให้กาวติดหลังจากการบ่มด้วยสารผสมการเชื่อมขวางของชั้นและการบ่มไม่สมบูรณ์ และการหลุดลอกและการย่นปรากฏขึ้นเมื่อต้มในน้ำ
บริษัทบรรจุภัณฑ์ที่ยืดหยุ่นซึ่งไม่มีเงื่อนไขในการควบคุมอุณหภูมิและความชื้นของการประชุมเชิงปฏิบัติการควรคำนึงถึงประเด็นต่อไปนี้ในฤดูร้อนที่มีอุณหภูมิสูงและความชื้นสูง:
①โดยการตรวจจับอุณหภูมิแวดล้อมและความชื้นและอุณหภูมิเหนือถาดพลาสติกและถังตัวทำละลาย สามารถหลีกเลี่ยงปรากฏการณ์ "จุดน้ำค้าง" ได้เมื่อ "จุดน้ำค้าง" เกิดขึ้น หมายความว่ามีความชื้นในอากาศจำนวนมากเข้าสู่ถาดพลาสติก และเป็นเรื่องง่ายมากที่ชั้นยางจะแห้ง
②ถุงต้มควรหลีกเลี่ยงช่วงที่มีความชื้นสูงสำหรับการประมวลผลแบบผสมระหว่างการเตรียมการผลิต
③ถังเอทิลอะซิเตทและถังหมุนเวียนกาวที่ใช้สำหรับการผสมควรปิดและปิดผนึกหากใช้ถาดพลาสติกกึ่งปิด อิทธิพลของความชื้นในสิ่งแวดล้อมจะลดลงได้อีก

5. ข้อกำหนดของกระบวนการครบกำหนด
สภาพริ้วรอยทั่วไป: อุณหภูมิ 50 ~ 55 ℃, 48 ชั่วโมง
นอกจากนี้ ให้ความสนใจกับความสม่ำเสมอของการบ่มของม้วนฟิล์มทั้งหมด: ① ว่าอุณหภูมิที่แสดงสอดคล้องกับอุณหภูมิจริงใกล้กับม้วนฟิล์มหรือไม่ (อุณหภูมิจริงของด้านบน ล่าง ซ้าย และขวาของฟิล์ม ม้วน);② อากาศใกล้ม้วนฟิล์มสามารถบรรลุการพาความร้อนอย่างมีประสิทธิภาพหรือไม่③ พื้นผิวที่คดเคี้ยว ผลกระทบของอุณหภูมิต่อการบ่ม: มีกระบวนการบางอย่างของการถ่ายเทความร้อน ไม่ว่าสภาวะการบ่มของฟิล์มคอมโพสิตหลักจะเป็นไปตามข้อกำหนดหรือไม่(ซึ่งอาจเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้คุณภาพไม่สอดคล้องกัน)

ง. ขั้นตอนการทำกระเป๋า
ความแข็งแรงในการปิดผนึกด้วยความร้อนของถุงต้มจะดีกว่า และที่สำคัญกว่านั้น คุณภาพของทั้งชุดจะต้องมีเสถียรภาพ เช่น: ① ไม่มีปรากฏการณ์การปิดผนึกที่ไม่ดีในท้องถิ่น②ไม่มีปรากฏการณ์การปิดผนึกที่ไม่ดีในแต่ละชุด
เมื่อทำถุงบรรจุภัณฑ์ต้ม ให้ความสนใจกับประเด็นต่อไปนี้:
① ภายใต้เงื่อนไขของการประกันลักษณะการปิดผนึก ให้ตั้งอุณหภูมิการปิดผนึกด้วยความร้อนที่สูงขึ้นเล็กน้อยเพื่อหลีกเลี่ยงปรากฏการณ์คุณภาพการปิดผนึกด้วยความร้อนที่ไม่เสถียรที่เกิดจากการเบี่ยงเบนของความหนาของฟิล์มคอมโพสิต
② ในระหว่างการผลิตตามปกติ การปิดผนึกขอบควรให้แน่ใจว่าการปิดผนึกด้วยความร้อนมีประสิทธิภาพสามครั้งเมื่อปิดเครื่องแล้วเปิดใหม่อีกครั้ง พื้นผิวของชิ้นส่วนที่ได้รับการกดร้อนครั้งหรือสองครั้งอาจเย็นลงเมื่อเปิดเครื่องอีกครั้ง (การกดร้อนครั้งแรกสามารถทำหน้าที่อุ่นเครื่องเท่านั้น) และ จำนวนการปิดผนึกความร้อนที่มีประสิทธิภาพจริงมีเพียงสองครั้ง ดังนั้นจึงจำเป็นต้องตั้งค่าอุณหภูมิการปิดผนึกด้วยความร้อนให้สูงขึ้น (การปิดผนึกด้วยความร้อนสามารถทำได้ดีหลังจากกดร้อนสองครั้ง) เพื่อหลีกเลี่ยงจำนวนน้อยของการปิดผนึกที่ไม่ดี อาการเมื่อปิดเครื่องแล้วเปิดใหม่
③ ถุงต้มส่วนใหญ่เป็นบรรจุภัณฑ์ของเหลว ซึ่งต้องการความทนทานต่อการตกของถุงบรรจุภัณฑ์สูงหลีกเลี่ยงการตัดขอบที่ผนึกด้วยความร้อนระหว่างการทำถุง โดยเฉพาะอย่างยิ่งขอบของมีดปิดผนึกด้วยความร้อนไม่ควรคมเกินไป และควรลบมุมหรือขัดเงาอย่างเหมาะสม.

E. ข้อกำหนดในการทดสอบ
1. ตัวแทนของการสุ่มตัวอย่าง
①เมื่อตัวอย่างแรกได้รับการยืนยัน ปริมาณของการสุ่มตัวอย่างอย่างต่อเนื่องหนึ่งครั้งควรครอบคลุมความยาวของมีดปิดผนึกทั้งหมด เพื่อหลีกเลี่ยงปรากฏการณ์ของการปิดผนึกที่ไม่ดีบางส่วนและการตรวจสอบที่พลาดไปอย่างมีประสิทธิภาพ
②Sampling คือการเก็บตัวอย่างหลังจากการดีบักเป็นปกติ ปรับอุณหภูมิการปิดผนึกด้วยความร้อน ความดัน และความเร็วของเครื่อง และยืนยันอีกครั้งหลังจากเปลี่ยนม้วนฟิล์ม
2. ประสิทธิผลของการตรวจจับความแข็งแรงของซีลความร้อนและวิธีการตัดสิน
① วิธีที่ถูกต้องคือการตัดขอบที่ปิดผนึกด้วยความร้อนของถุงให้เป็นแถบแคบๆ ขนาด 20-30 มม. แล้วฉีกออกในแนวตั้งฉากกับแนวปิดผนึก
②ไม่ควรมีปรากฏการณ์ที่ความกว้างมากกว่า 2 มม. สามารถฉีกขาดได้จากด้านในของขอบปิดผนึกมิฉะนั้น ความแข็งแรงจะมีคุณสมบัติในระหว่างการทดสอบบนเครื่อง แต่ชั้นปิดผนึกด้วยความร้อนไม่ได้ถูกรวมเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์ ส่งผลให้ความแข็งแรงในการปิดผนึกลดลงอย่างมากในระหว่างการเดือดและปรากฏการณ์การแตกของถุงเนื่องจากการเดือดเมื่อถุงถูกถอดออกจากรอยต่อระหว่างชั้นในของ PE สองชั้นบนขอบปิดผนึกหลังจากถูกต้มในน้ำ เป็นปัญหาที่ขอบปิดผนึกด้วยความร้อนไม่แข็งแรง
3. จุดสำคัญของการทดสอบการเดือด
(1) วิธีการสุ่มตัวอย่าง
① หลังจากที่เครื่องทดสอบของถุงบรรจุภัณฑ์ต้มเป็นปกติแล้ว ผู้ตรวจสอบจะสุ่มและสุ่มตัวอย่างหลายถุงจากแต่ละแถวในถุงทดสอบ (จำนวนตัวอย่างที่ต้องใช้เพื่อให้ครอบคลุมความยาวของมีดปิดผนึก) จากนั้นจึงดำเนินการ ทดสอบการเดือดหลังจากปิดผนึกด้วยน้ำ
②เมื่อสุ่มตัวอย่างถุงมากกว่าหนึ่งใบ ให้ใช้เครื่องหมายเพื่อทำเครื่องหมายถุงและทิศทางซ้ายและขวาให้ชัดเจน เพื่อระบุตำแหน่งของมีดปิดผนึกอย่างแม่นยำซึ่งการปิดผนึกด้วยความร้อนไม่แน่นหนา
③ เมื่อสภาวะปกติของกระบวนการผลิตเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ เช่น ความเร็วของเครื่องจักร การปรับอุณหภูมิ ฯลฯ จำเป็นต้องสุ่มตัวอย่างใหม่สำหรับการทดสอบการเดือด
④ หลังจากแต่ละกะ ควรทำการสุ่มตัวอย่างซ้ำเพื่อทดสอบประสิทธิภาพการเดือด
⑤แยกและจัดการกับผลิตภัณฑ์ที่ไม่มีเงื่อนไขที่พบในกระบวนการทันเวลา
(2) เงื่อนไขการทดสอบ
① ใส่น้ำ 1/3 ถึง 1/2 ความจุในถุงบรรจุภัณฑ์ และพยายามระบายอากาศเมื่อปิดผนึกหากมีอากาศมากเกินไปจะทำให้เกิดการตัดสินผิดได้ง่ายเพิ่มฝาระหว่างการทดสอบการเดือดเพื่อเพิ่มแรงดันภายในถุงเล็กน้อย
②เวลาเดือดขึ้นอยู่กับเงื่อนไขการใช้งานของลูกค้าหรือตามมาตรฐานการทดสอบที่เกี่ยวข้อง
(3) มาตรฐานคุณสมบัติการทดสอบ
① ผิวกระเป๋าไม่มีรอยย่นหรือลอกเป็นขุยโดยรวมหรือบางส่วนแรงลอกจะถูกตรวจจับโดยความรู้สึกมือหลังจากเดือด
② หมึกพิมพ์ไม่มีการเปลี่ยนสีหรือมีเลือดออก
③ ไม่มีการรั่วซึมและการแตกของถุงไม่มีปรากฏการณ์ขอบวิ่งที่ชัดเจนบนขอบปิดผนึก (ความกว้างของขอบวิ่งถูกควบคุมภายใน 2 มม.)